Natioblogs
‘’De link van Joey Roggeveen met Suriname’’

Maart 14, 2022
Joey Roggeveen, doelman Jong Ajax en ‘Natio’ Suriname werd geboren in Hoofddorp op 20 maart 1998. Hij is de zoon van een Nederlandse vader en Surinaamse moeder. De link met Suriname lag dan ook dichtbij.
Maar wanneer we iets verder kijken, dan zien we dat Joey’s moeder niet alleen een Surinaamse achtergrond heeft, maar ook een Barron (meisjesnaam) is!
Barron is een zeer bekende familienaam in Suriname. Niet geheel toevallig was de meest bekende Barron in Suriname ook een doelman.
We hebben het dan over Ewald Emile Barron. Hij was de eerste keeper van de nationale selectie van Suriname voor de kwalificatiewedstrijden van de FIFA Wereldbeker in 1966 en 1970.
Emile Barron werd geboren op 10 april 1937 in Paramaribo en overleed op 13 april 2015 in Amsterdam. Hij speelde als doelman voor S.V. Transvaal in de Surinaamse Hoofdklasse (tegenwoordig SVB Hoofdklasse).

Met Transvaal werd hij 9 keer landskampioen en daarnaast won hij diverse trofeën in 1962, 1965 tot 1970, 1973 en 1974. Ook won hij 6 keer de jaarprijs van doelman van het jaar. In Suriname wordt deze prijs toegekend aan de minst gepasseerde keeper. Barron was de minst gepasseerde doelman van 1964 tot 1968 en ook in 1970.
In 1968 droeg hij voor Transvaal zijn steentje bij naar de finale van de CONCACAF Champions Cup (tegenwoordig CONCACAF Champions League).
In de eerste ronde werd er tegen RKSV Scherpenheuvel (Nederlandse-Antillen) thuis met 1-1 gelijkgespeeld en uit met 1-3 gewonnen, waarna er in de volgende ronde thuis tegen Aurora FC (Guatamala) ook met 1-1 gelijk werd gespeeld terwijl de uitwedstrijd met 0-2 werd gewonnen.
De finale tegen het Mexicaanse Deportiva Toluca werd echter afgelast en Transvaal werd gediskwalificeerd vanwege supporters van beide clubs die het veld hadden bestormd tijdens een vechtpartij in de halve finales.
Uiteindelijk bereikte Barron in 1973 met Transvaal nogmaals de finale van de CONCACAF Champions Cup en wist deze (als enige Surinaamse club ooit) te winnen nadat de Costa Ricaanse clubs: LDA Alajuelense en Deportivo Saprissa zich terug hadden getrokken.
Ewald Barron was vrij kort, maar stond bekend om zijn sprongkracht en onnavolgbare sierlijke zweefduiken. Ook daagde hij aanvallers van de tegenpartij uit en nam hij geregeld risico’s in het strafschopgebied.
In 1976 stopte Barron met voetbal en verhuisde naar Nederland.
In zijn carrière heeft hij gevoetbald met en tegen andere legendes als Edwin ‘Wiene’Schal, Wensley Bundel, Roy Vanenburg, Jule Lagadeau, Humbert Gesser, Pauli Corte, Arnold Miller, Remie Olmberg, Frits Purperhart, Kenneth ‘’Bossa Nova’’ Kluivert, en anderen.
De 1000ste wedstrijd van Pelé

Op 28 januari 1971 kwam Edson Arantes do Nascimento, beter bekend onder zijn voetbalnaam Pelé, met zijn club Santos FC, naar Suriname voor een treffen tegen SV Transvaal. Met in de opstelling van Transvaal uiteraard Emile Barron, maar ook Edwin Schal die na zijn carrière werd bekroond tot de beste voetballer allertijden in Suriname. Pelé werd de beste van de wereld, Johan Cruijff werd dat van Europa en Wiene Schal werd dat in Suriname op basis van grote geleverde prestaties zowel binnen als buiten Suriname.

‘’Er was veel belangstelling voor de wedstrijd van de sportpers, vanwege het feit dat het de
duizendste wedstrijd van Pele was. Deze wedstrijd werd ook live uitgezonden. De wedstrijd is de allerbelangrijkste wedstrijd die ooit gespeeld is in Suriname. Overal waar Pelé met Santos verscheen, waren de voetbalsupporters in rep en roer. Op voetbalgebied is dit het meest indrukwekkende wat we hebben mogen meemaken, aldus Wiene Schal’’.
Transvaal verloor uiteindelijk de wedstrijd met 1-4 via een strafschop van onder meer Pelé die daarmee doelman Barron wist te passeren.